Stephen Taylor (1950) begon zijn muzikale carrière op tienjarige leeftijd als koorjongen aan de kathedraal van Bristol (UK). Na de middelbare school nam hij orgellessen bij Ewald Kooiman. Zijn tutors als Organ Scholar op het Jesus College in Oxford waren onder andere John Caldwell, James Dalton en Frank Ll. Harrison. Taylor zette zijn studie voort aan het Utrechts Conservatorium bij Nico van der Hooven en Jan Welmers. Hij was winnaar van de Sweelinckprijs (Amsterdam, 1975) en ontving de Prix d'Excellence (Utrecht, 1978).
Gedurende meer dan twintig jaar was Stephen Taylor organist van de Nicolaïkerk te Utrecht. Hij organiseerde daar veel out-of-the-box concerten rondom het beroemde Marcussen-orgel uit 1957. In 2006 ontving hij de Maartenspenning voor zijn bijdrage aan het culturele leven van de stad Utrecht. Als voorzitter van de artistieke raad van het Internationaal Orgelfestival Haarlem was hij nauw betrokken bij de festivaledities 2010, '12 en '14 en bij de publicatie in 2014 van het jubileumboek The Haarlem Essays.
Stephen Taylor is actief geweest als uitvoerend musicus, als docent, als auteur en als vertaler. Hij gaf orgelconcerten in vele Europese landen en speelde continuo bij vooraanstaande oude muziek ensembles in Nederland en België. Onder zijn publicaties in het Engels en in het Nederlands zijn studies te vinden over orgelbouw, orgelmuziek en orgelspel in de twintigste eeuw. Zijn vertalingen uit het Nederlands en het Duits op het gebied van muziek en cultuurgeschiedenis zijn gepubliceerd in vooraanstaande tijdschriften en door prominente Europese uitgevers.